Aktualności

1 kwietnia 2016 roku weszła w życie ustawa z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r. poz. 195), która określa warunki nabywania prawa do świadczenia wychowawczego oraz zasady przyznawania i wypłacania tego świadczenia.

Świadczenie wychowawcze przysługuje:

·         matce,

·         ojcu,

·         opiekunowi faktycznemu dziecka (osoba, która faktycznie opiekuje się dzieckiem i wystąpiła z wnioskiem do sądu opiekuńczego o przysposobienie dziecka),

·         opiekunowi prawnemu dziecka.

Świadczenie wychowawcze przysługuje do ukończenia przez dziecko 18 roku życia.

W przypadku:

·         urodzenia dziecka,

·         ukończenia przez dziecko 18 roku życia,

·         gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu

kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się proporcjonalnie, np. jeżeli dziecko urodzi się w dniu 11 kwietnia bieżącego roku., wówczas wysokość świadczenia za kwiecień br. ustala się następująco: 500,00 zł : 30 dni x 20 dni (przez tyle dni w kwietniu będzie przysługiwało świadczenie) = 333,40 zł.

Świadczenie wychowawcze przysługuje na każde drugie i następne dziecko do ukończenia 18 roku życia bez kryterium dochodowego.

Świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800,00 zł.

W przypadku gdy członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne (może to być dziecko, które pozostaje na utrzymaniu rodziców do ukończenia 25 roku życia), świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 1.200,00 zł.

Świadczenie wychowawcze przysługuje w wysokości 500,00 zł na dziecko.

Ustawa definiuje pierwsze dziecko jako jedyne lub najstarsze dziecko w rodzinie w wieku do ukończenia 18 roku życia.

W przypadku dzieci urodzonych tego samego dnia, miesiąca i roku będących najstarszymi dziećmi w rodzinie w wieku do ukończenia 18 roku życia, pierwsze dziecko oznacza jedno z tych dzieci wskazane przez osobę ubiegającą się o świadczenie wychowawcze.

W okresie zasiłkowym od 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 r. podstawą do ustalenia dochodu jest rok kalendarzowy 2014. Prawo do świadczenia ustala się z uwzględnieniem określonych ustawą przepisów o utracie i uzyskaniu dochodu.

Utrata dochodu ma miejsce wtedy, gdy członek rodziny nie osiąga już dochodu, który utracił, np. w wyniku rozwiązania umowy o pracę. W tej sytuacji ustalając dochód rodziny nie wlicza się dochodu utraconego. Sytuacja taka ma miejsce wówczas, gdy wnioskodawca lub pełnoletni członek rodziny w roku 2014 osiągał dochód, np. z umowy o pracę, a na dzień składania wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego ów dochód utracił, co dokumentuje świadectwem pracy. Zamknięty katalog utraty dochodu określa art. 2 pkt 19 ustawy.

Z uzyskaniem dochodu mamy do czynienia w dwóch sytuacjach:

·         w roku kalendarzowym poprzedzającym okres, na jaki ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego (np. w 2014 r.) – jeżeli dochód nie był osiągany cały 2014 rok, wówczas dochód osiągnięty w tym roku dzieli się przez liczbę miesięcy, w których dochód był uzyskiwany, (np. jeżeli wnioskodawca lub pełnoletni członek rodziny był zatrudniony w okresie od 01.06.2014 r. i to zatrudnienie trwa nadal, wówczas dochód osiągnięty w 2014 roku dzieli się przez tyle miesięcy, ile był osiągany, czyli przez 7 miesięcy),

·         po roku kalendarzowym poprzedzającym okres, na jaki ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego (po roku 2014), dochód rodziny ustala się na podstawie dochodu członka rodziny powiększonego o kwotę osiągniętego dochodu za miesiąc następujący po miesiącu, w którym nastąpiło uzyskanie dochodu, np. wnioskodawca w grudniu 2015 r. podjął zatrudnienie, w związku z tym jego dochodem branym pod uwagę będzie wysokość wynagrodzenia za miesiąc styczeń 2016 r.

Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:

·         dziecko pozostaje w związku małżeńskim,

·         dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie (tj. dom pomocy społecznej, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, szkoła wojskowa lub inna szkoła, jeżeli te instytucje zapewniają nieodpłatnie pełne utrzymanie),

·         pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko,

·         członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego.

Jeżeli w stosunku do osoby ubiegającej się o przyznanie świadczenia wychowawczego lub osoby pobierającej to świadczenie wystąpią wątpliwości dotyczące:

·         sprawowania opieki nad dzieckiem,

·         wydatkowania świadczenia wychowawczego niezgodnie z celem,

·         lub marnotrawienia świadczenia wychowawczego

istnieje możliwość (zarówno na etapie ubiegania się o świadczenie, jak również w trakcie jego pobierania) przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego. W przypadku, gdy osoba ubiegająca się o świadczenie uniemożliwi przeprowadzenie wywiadu lub nie udzieli podczas wywiadu wyjaśnień co do okoliczności objętych wywiadem, wówczas otrzyma decyzję odmawiającą przyznania prawa do świadczenia wychowawczego.

W sytuacji, gdy osoba uprawniona marnotrawi wypłacane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkuje je niezgodnie z celem, przysługujące świadczenia mogą być w całości lub w części zrealizowane w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług.

Prawo do świadczenia wychowawczego jest ustalane na okres od dnia 1 października do dnia 30 września roku następnego. Pierwszy okres, na który ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego, rozpoczyna się z dniem wejścia w życie ustawy, tj. 1 kwietnia 2016 roku i kończy dnia 30 września 2017 roku.

Rozpatrzenie wniosku złożonego w w/w terminie, czyli ustalenie i wypłata przyznanego świadczenia wychowawczego, następuje w terminie do trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku z prawidłowo wypełnionymi dokumentami.

W przypadku złożenia wniosku w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, tj. w terminie od 1 kwietnia 2016 r. do 1 lipca 2016 r. (włącznie), prawo do świadczenia wychowawczego ustala się począwszy od 1 kwietnia 2016 r. Zatem wypłata świadczenia po jego przyznaniu dokonywana będzie z wyrównaniem.

W przypadku zbiegu prawa rodziców, opiekunów prawnych dziecka lub opiekunów faktycznych dziecka do świadczenia wychowawczego, świadczenie to wypłaca się temu z rodziców, opiekunów prawnych dziecka lub opiekunów faktycznych dziecka, który faktycznie sprawuje opiekę nad dzieckiem.

Jeżeli opieka nad dzieckiem sprawowana jest równocześnie przez oboje rodziców, opiekunów prawnych dziecka lub opiekunów faktycznych dziecka, świadczenie wychowawcze wypłaca się temu, kto pierwszy złoży wniosek. W sytuacji, gdy po złożeniu wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego przez rodzica, opiekuna prawnego dziecka lub opiekuna faktycznego dziecka, drugi rodzic, opiekun prawny lub opiekun faktyczny dziecka także złoży wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego w związku z opieką nad tym samym dzieckiem, organ właściwy (MOPS w Cieszynie) ustala kto sprawuje opiekę.

Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia rodzicielskiego składa się w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Cieszynie przy ul. Skrajnej 5.

W przypadku, gdy osoba ubiega się o świadczenie wychowawcze na pierwsze dziecko do wniosku dołącza odpowiednio:

1.    oświadczenia dokumentujące wysokość innych dochodów niż dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30c, art. 30e i art. 30f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361m z późniejszymi zmianami) każdego członka rodziny (załącznik nr 2),

2.    oświadczenie o wielkości gospodarstwa rolnego (załącznik nr 4),

3.    oświadczenie o deklarowanych dochodach osiąganych przez osoby podlegające przepisom o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (załącznik nr 3),

4.    w przypadku utraty lub uzyskania dochodu – dokumenty potwierdzające ich utratę lub uzyskanie oraz ich wysokość, tj. świadectwo pracy, umowa zlecenia, umowa o dzieło itp. wraz z informacją PIT-11 za 2014 r.

W zależności od indywidualnej sytuacji dołącza się inne zaświadczenia lub oświadczenia oraz dowody niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego takie, jak:

·         zaświadczenie sądu opiekuńczego lub ośrodka adopcyjnego o prowadzonym postępowaniu sądowym w sprawie przysposobienia dziecka,

·         prawomocne orzeczenie sądu orzekające rozwód lub separację,

·         orzeczenie sądu opiekuńczego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,

·         inne dokumenty potwierdzające spełnianie warunków do przyznania lub ustaleni a wysokości świadczenia wychowawczego będącego przedmiotem wniosku.

Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego będzie można składać od dnia 1 kwietnia 2016 roku:

·         w wersji papierowej w siedzibie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Cieszynie mieszczącej się przy ul. Skrajnej 5 pokój nr 11,

·         drogą elektroniczną przede wszystkim (przy pomocy Platformy Informacyjno-Usługowej CSIZS Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, na stronie www.empatia.mpips.gov.pl w zakładce eWnioski,

·         za pomocą systemu teleinformatycznego udostępnionego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (przy pomocy Platformy Usług Elektronicznych – PUE);

·         za pomocą systemu teleinformatycznego banków krajowych (PKO BP) świadczących usługi drogą elektroniczną spełniających wymogi określone w informacji zamieszczonej na stronie Biuletynu Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw rodziny po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji,

Szerszej informacji na temat programu Rodzina 500+ udziela Dział Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Cieszynie pod numerami telefonów:

33 479 49 36

33 479 49 37

33 479 49 41

33 479 49 43